Het is komkommertijd. Met andere woorden, nieuwsonwaardige items worden als grappig nieuws gebracht. We zien een reporter van de NOS in Indonesië in een alternatieve karaokebar. Wij beperken ons tot serieuzere zaken. Bijvoorbeeld door te kijken naar de belangrijkste landen naar productie van komkommer.
De komkommer bevat vooral veel water. Maar liefst 95 procent. Verder bevat 100 gram komkommer met schil slechts 15 procent van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine K. Kortom, een vrij nietszeggende groente die desalniettemin diverse toepassingen kent. De Romeinse geschiedschrijver Plinius vermeldde dat de komkommer in elk seizoen op het dagelijkse menu van Keizer Tiberius stond. Tegenwoordig teelt men de van oorsprong uit India afkomstige groente op vrijwel elk continent. In de buitenlucht, onder glas, het maakt de komkommer weinig uit zolang er maar voldoende water en (artificieel) licht is. Ook culinair is de komkommer een echte allemansvriend. Hij duikt op in de vorm van schijfjes tussen de sandwich, op de zalm in de sushi, is als tegenhanger van de ruime hoeveelheid knoflook onderdeel van de Griekse tzatziki en is dankzij zijn sap een welkome partner in diverse vormen van salades. Maar waar groeien de meeste komkommers? Welke landen scoren hoog als het aankomt op komkommerproductie? Hoeveel ton komkommers worden er jaarlijks geoogst? Met een productie van 400000 ton komkommers valt Nederland buiten de top 10. Hier de landen die wel behoren tot de top 10 landen naar productie van komkommer!
Top 10 landen naar productie van komkommer
- Japan – 574900 ton komkommers
- Mexico – 637395 ton komkommers
- Egypte – 631129 ton komkommers
- Verenigde Staten – 747610 ton komkommers
- Spanje – 754400 ton komkommers
- Oekraïne – 1044300 ton komkommers
- Rusland – 1068000 ton komkommers
- Iran – 1570078 ton komkommers
- Turkije – 1754613 ton komkommers
- China – 54315900 ton komkommers